Een uitverkochte zaal en een gespannen schrijver: Het toneelstuk Winterwater, gebaseerd op het eerste boek van de Haarlemse schrijver Lex Paleaux ging gisteravond in première in de Schuur in Haarlem. “Ik moet na het applaus wat zeggen, maar ik weet nog niet wat”, vertelt Lex Paleaux een paar uur eerder thuis aan de keukentafel. Het is 18:00 en de zenuwen bij de schrijver lopen aardig op.
Paleaux kijkt op zijn horloge en zegt: “Ergens zegt een vrouw nu tegen haar man ‘eet je wel even door, we moeten vanavond nog naar het theater’. Om een voorstelling te bekijken die gebaseerd is op mijn boek.” Je merkt aan hoe hij het vertelt, dat de 46-jarige schrijver het succes soms nog moeilijk kan bevatten.
“Twaalf jaar geleden ging ik in Haarlem wonen, ik wilde een compleet nieuwe start. Ik had niks, op een hele berg BKR-registraties en schulden na dan”, begint Paleaux. Toch verhuurde een jong gezin hem een tuinhuisje ondanks het feit dat een verhuurmakelaar hen had geadviseerd ‘het beter niet te doen’. “Het tuinhuis was klein maar had alles”, zegt de schrijver. “Het was voor mij echt een thuis.”
Tijdens de première is dit hele gezin aanwezig, net als veel andere dierbaren die belangrijk zijn voor Paleaux. “Dat is wat het zo spannend maakt, ik wil niemand teleurstellen.”
In onderstaande reportage vertrekt Lex Paleaux naar De Schuur voor de première
“Beste bezoekers van de Schuur, de voorstelling Winterwater gaat bijna van start in de benedenzaal”, galmt het door de speakers van het theater. Paleaux loopt snel samen met zijn vriendin naar binnen.
Speech
Na anderhalf uur eindigt de voorstelling, dat kan rekenen op een staande ovatie van het publiek. Paleaux komt het podium op, je ziet wederom enige spanning op zijn gezicht. Hij vertelt hoe het toneelstuk bijna niet tot stand was gekomen, als een toevallige ontmoeting op straat hem niet op een belangrijke mail had gewezen die per toeval in Paleaux’ spambox was terechtgekomen.
Paleaux bedankt uitvoerig de makers en acteurs van het toneelstuk, die volgens hem een ongelooflijke prestatie hebben neergezet. Gezien de lovende reacties van het publiek naderhand is het duidelijk dat zij de mening van de schrijver delen.
Hij eindigt zijn relaas met het voorlezen van een appje die hij die ochtend had ontvangen: ‘Pap en mam zijn hartstikke trots op je”, leest hij op, duidelijk geroerd door de lieve woorden van zijn ouders. Een kort moment is Paleaux stil, en vervolgt dan met de woorden: “Dat vind ik fijn om te horen”.
Toneelstuk
Eerder deze week was Paleaux te gast in de studio van Haarlem105, tijdens de radio uitzending van Haarlem Vandaag, waar hij ook vertelde over het proces. “Op het moment dat men een theaterstuk maakt van je boek, dan moet je het uit elkaar trekken en helemaal ontleden. De theatermakers realiseerden zich vrij snel dat er veel meer in het verhaal gebeurt dan dat je eigenlijk leest” licht de sympathieke schrijver toe. “Dat hebben ze geprobeerd te vertalen in het stuk en ik mocht bij dat proces aanwezig zijn, wat ik heel prettig vond. Sowieso fijn dat ik een onderdeel mocht zijn tijdens het hele proces.”
Hij heeft het toneelstuk natuurlijk al eerder gezien, toen het helemaal klaar was. “Je kan een verhaal wat je in ongeveer acht uur leest niet in anderhalf uur samenvatten. Maar toch is het ze gelukt om de essentie over te brengen. Het blijft wel mijn verhaal, mooi ook dat er stukken in zitten waar ik heel hard om moest lachen”, zegt Paleaux.
Het toneelstuk heeft duidelijk indruk op hem gemaakt op. “Ik haat poppen, ik vind ze verschrikkelijk. Maar de makers werken met een pop in het toneelstuk, en het klinkt heel raar maar ik heb echt een band met dat mannetje opgebouwd”, vertelt hij. “Omdat ‘Lexje’ echt tot leven komt en gebaseerd is op mijn mimiek.”
Kijk hieronder het hele gesprek terug. Tekst gaat door onder het fragment:
Klik hier voor de speeldata van Winterwater