Het boek Verholen Verhalen bevat twee bijzondere verhalen die allebei teruggrijpen op de periode van de Tweede Wereldoorlog. Thema’s als verraad, liefde en dapperheid staan centraal. Schrijfster Willemien Spook was te gast bij Haarlem Vandaag om over haar boek te vertellen.
De verhalen kwamen min of meer toevallig op het pad van Spook. Het eerste verhaal vond ze in 1989, toen ze met de kinderwagen over de Verspronckweg liep. Voor een huis werd een laadbak gevuld met spullen. “Ik zag oude foto’s en documenten liggen waarvan ik vond dat ze niet weggegooid mochten worden. Ik heb ze in een map gestopt, omdat ik voelde dat ze bewaard moesten blijven”, vertelt Spook.
Eenmaal thuis ontdekte ze dat de documenten een bijzonder familieverhaal bevatten. “Hier zat een verhaal tussen van een man die bij de SS heeft gezeten”, legt ze uit.
Het kostte haar anderhalf jaar om het verhaal volledig te reconstrueren. Het bleek te gaan om de geschiedenis van Joop en zijn dochter Willie. Een van de aangrijpendste zinnen uit een gevonden afscheidsbrief luidde: ‘In gedachte kus ik mijn kinderen.’ “Gaandeweg leer je dat niet iedereen volledig goed of volledig fout was”, zegt Spook.
Het tweede verhaal in het boek gaat over Chris, een buurtgenoot die ze leerde kennen op een bankje aan het Korte Spaarne. “Ik vroeg hem of hij naar een uitzending over Kamp Amersfoort had gekeken. Toen vertelde hij dat hij daar zelf had vastgezeten”, aldus Spook. Chris zat in het verzet en was betrokken bij een aanslag. “Ook in zijn verhaal speelt schaamte een rol. Dat vond ik bijzonder, omdat je zou denken dat de schaamte juist aan de andere kant zat.”
Schaamte
Schaamte is een thema dat ook in haar eigen leven speelt. “Ik werd ooit gebeld door een neef die vroeg of ik een specifiek oorlogsverhaal van een familielid kende. Dat kende ik niet, maar toen ik het aan mijn ouders vroeg, bleek er toch iets te zijn. Opnieuw kwam de schaamte naar boven”, vertelt ze.
In plaats van dat gevoel te vermijden, koos Spook voor openheid. “Als je goed kijkt, is die schaamte ook niet nodig. Je hebt er zelf niets mee te maken.”