De Spaarndammers kunnen niet meer op de koffie bij tante Truus. De 86-jarige iconische dorpsbewoner is vorige week overleden. Als bewoner van het plein aan de historische Kolksluis heeft ze diepe indruk gemaakt met haar missie om het zoveel mogelijk mensen naar hun zin te maken, vertellen haar buren en vrienden.
De sluiswachters van de oudste sluis van Nederland moeten het voortaan zonder haar koffie en cake, mét slagroom en hagelslag, doen. En ook andere Spaarndammers waren altijd welkom op de koffie in haar huisje aan de Westkolk. Als het koud was en het regende dan zaten ze binnen, maar vaak buiten op haar terras. Dan had ze mooi zicht op de bootjes die sinds 12 jaar weer door de historisch sluis kunnen varen. Het innen van het schutgeld via een klompje aan de hengel was vaak haar taak.
Dorpsgenoten laten kaartjes achter in haar brievenbus en maken nog even een praatje met buurman Carsten Thöne. Hij zal de reuring voor haar huis wel missen, want er was altijd wel iemand bij haar op bezoek. “Ze was het toonbeeld van saamhorigheid in dorp”, zegt een andere buurtbewoner.
De Kolk ligt er al helemaal troosteloos bij sinds de restauratie van de kade is begonnen. Er ligt zand waar normaal water in en uit stroomt tussen het Zijkanaal-C en de Mooie Nel. En tante Truus bemoeide zich ook met deze werkzaamheden, want het was toch eigenlijk wel háár Kolk.
Als het water in juni volgend jaar wel weer in de Kolk staat, zal iemand anders de bijdrage van de schippers voor het schutten door de sluis moeten innen. Tante Truus is er niet meer om het klompje naar ze toe te zwaaien. En die koffie moeten de vrijwillige sluiswachters voortaan zelf zetten en de cake en slagroom erbij bedenken.
