Het voelt voor Anna Roelofs-Ivanchenko veel langer dan een week geleden dat ze haar inzamelactie voor Oekraïense vluchtelingen in grensgebieden met het land begon. Na een oproep om wat spullen af te leveren bij haar kledingwinkel, kwam er zo veel binnen dat ze met haar actie naar een groter pand op de Grote Markt verhuisde.
Op de nieuwe locatie werkt ze inmiddels dagelijks met een team van vrijwilligers om Haarlem Inzamelactie in goede banen te leiden, en te zorgen dat de goederen veilig in Polen en Oekraïne aankomen. Zo nemen mensen de spullen buiten in ontvangst en worden die binnen gesorteerd en in dozen gestopt. Achterin het pand is een grote opslagruimte totdat een transportwagen het meeneemt. Dan worden een aantal sterke handen ingezet om de trucks te vullen.
Tekst loopt door onder de video
Ivanchenko kan nog steeds niet helemaal bevatten wat er in ruim een week tijd is opgezet. “Normaal duurt het maanden om zo’n bedrijf te starten”, zegt ze vol ongeloof. Omdat het team veel vrijwilligers heeft die op dit moment vrij zijn, kon dit bereikt worden. “Twee weken geleden waren we vreemden van elkaar, nu lijkt het wel alsof we al jaren samenwerken. Zo goed zijn we op elkaar ingespeeld. Ik ben enorm trots op iedereen die zijn steentje bijdraagt. Het is echt fantastisch.”
Tekst loopt door onder de foto
Al vanaf het begin van de actie is Eliane Chen erbij betrokken geweest. “Binnen een week is er zo veel meer structuur. Als je ziet waar we vandaan komen, is het verschil enorm.” Chen is nu dagelijks aanwezig om de vrijwilligers te coördineren. “Zo hebben we allemaal onze eigen taak binnen het team en dat loopt ontzettend goed. Het pand is ook een mooi sociaal punt geworden. Mensen komen langs en vragen hoe het gaat. Dan blijven ze hangen voor een praatje.”
‘Ik heb mijn baan opgezegd’
Eén van de vrijwilligers die sinds deze week meehelpt, is Sophie Chedi. Zij heeft haar baan opgezegd om zich fulltime in te zetten, wat volgens haar een weloverwogen keuze was. “Toen de oorlog uitbrak, vond ik dat verschrikkelijk onrechtvaardig en ik kon me niet meer concentreren op kantoor. Mijn collega’s spraken er niet over en dat vond ik zo erg dat ik wel moest stoppen. Ik kan niet doen alsof er niets aan de hand is. Er gaan mensen dood, dus zolang het nodig is, blijf ik hier. Daarna ga ik op zoek naar een nieuwe baan.”
Voor de tweede keer deze week staat Getrude Blum achter één van de tafels met dozen om spullen te sorteren. “Op dit moment ben ik werkzoekende, dus ik dacht: ik blok gewoon drie ochtenden.” Via een buurtapp kwam ze achter het bestaan van de actie. “Het voelt heel fijn om iets concreets te doen in plaats van alleen maar geld te geven. Je voelt je zo machteloos. Ik hoop alleen maar dat dit niet voor een al te lange tijd nodig blijft.”
Tekst loopt door onder de foto
De spullen die worden ingezameld zijn nu voornamelijk voor Oekraïense vluchtelingen en weeskinderen in grensgebieden met het land, zoals Polen. “Maar soms lukt het ons ook om het Oekraïne in te krijgen.” Elke dag komen er hele specifieke lijsten binnen met goederen waar nu behoefte aan is, volgens Ivanchenko. “We werken nauw samen met de organisaties in Polen en hebben ook korte lijntjes met organisaties in Oekraïne. In ons team zitten mensen die de verschillende talen spreken dus ook dat vormt geen obstakel.”
Naast het inzamelen van goederen, is Haarlem Inzamelactie ook gestart met het ophalen van geld. Binnen een paar dagen was er meer dan 10.000 euro gedoneerd. Hiermee zijn onder meer een aantal ambulances gekocht die vandaag met medische spullen, waaronder veel wondverzorgingsmiddelen en verbanden, richting Kiev zijn gereden.
Volgend groot project
Daarnaast maakt het team zich ook hard voor de Oekraïners die naar Nederland vluchten en hier in de regio terechtkomen. “We gaan ook spullen inzamelen voor vluchtelingen die naar Haarlem komen. Op dit moment zijn we hard bezig met het opstarten van een langdurig en grootschalig project.” Wat dat precies inhoudt, kan Ivanchenko nog niet zeggen. “Daar maken we binnenkort meer over bekend.”
Zelf komt Ivanchenko uit Cherson, in het zuiden van Oekraïne. Haar familie woont nog altijd daar. “Ik wilde zo graag helpen. Daarom bedacht ik om wat spullen naar het land te sturen. Gewoon een paar tassen”, zegt Ivanchenko. “Maar nu helpen we zo veel mensen hiermee. Nooit had ik durven dromen dat dit zo groot zou worden, en dat maakt me trots. We hebben zo veel connecties opgedaan en mensen bij elkaar gebracht, er worden echt vriendschappen gesloten.”