Kees Verkade is 29 december 2020 in zijn woonplaats Monaco op 79-jarige leeftijd overleden.
Van tekenen naar beeldhouwen
Verkade werd in 1941 in Haarlem geboren als Korstiaan Verkade. Na schooltijd kreeg hij tekenles van Gerrit van Net. Hij wilde reclametekenaar worden maar werd niet aangenomen door De Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Niet omdat hij geen goede tekenaar zou zijn maar omdat ze zijn afkomst te burgerlijk en rechts vonden. Na ontdekking door Aart van Dobbenburgh ging Verkade als zestienjarige beeldhouwkunst studeren aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Zijn eerste werken maakte hij van was en terracotta. Dieren en mensen waren Kees zijn onderwerpen. Via hout en steen werden zijn werken uiteindelijk meer abstract.
Tijdens zijn studie leerde Verkade de technieken van sculpturaal modelleren en de lunst van bronzen patina. Vanaf dit moment maakte Kees Verkade er een erezaak van om zijn onderdelen zelf af te werken. Alleen het gietproces werd overgelaten aan de gieterij Steillaart in Rumpt en later aan de Venturi Arte gieterij in Bologna.
Dankzij zijn eerste tentoonstelling in de Haarlemse Vishal, verkocht hij twee beelden aan het Frans Hals Museum. Sindsdien had hij zijn atelier in Zandvoort. In 1966 kreeg hij de eerste opdracht voor het standbeeld Winkelen van de Gemeente Haarlem. Dit beeld staat op de splitsing van de Grote Houtstraat en de Gierstraat.
In 1970 wijdde Time Magazine een heel artikel aan de “verlegen Nederlandse kunstenaar” met de titel “The Hottest Underground Sculptor”. Vanaf dat moment stroomden de bestellingen binnen. Het Hirshhorne Sculpture Museum in Washington koopt verschillende sculpturen. Verkade kreeg toen de opdracht om een groot beeld te maken voor de Columbia University Law School in New York ter nagedachtenis aan advocaat Bill Donovan, die tijdens de Tweede Wereldoorlog de leider van de OSS ( nu CIA) Het beeld geeft het evenwicht binnen de wet weer. Kees Verkade portretteert Bill Donovan als een koorddanser met een persoon die op zijn schouders balanceert. Als hij de verkeerde beslissing neemt kan alles uit elkaar vallen. Omdat zijn atelier te klein werd, moest hij een leegstaande kerk in Stompetoren gebruiken als werkplaats.
Bekendheid
De bekendheid van Verkade verspreidde zich snel. Hij ging door in het thema sport. Het vlees leek niet meer te bestaan, het is letterlijk opgelost, zodat alleen de spieren en ligamenten overbleven. Het duurde echter tot 1969 voordat de carriere van Verkade een vlucht nam. De Amerikaanse fotograaf David Douglas Duncan ontdekte zijn werk op een kunstmarkt in Haarlem. Daar werd Duncan getroffen door zijn verloren was sportfiguren die intact waren bewaard in emmers met zoet water onder de stal. Duncan kocht onmiddellijk verschillende stukken, goot ze in brons en nam ze mee naar Zuid-Frankrijk. Daar besloot Duncan ze te laten zien aan een aantal van zijn vrienden, waaronder Kirk Douglas en Yul Brynner die wat voor hem kochten. En ook aan andere Amerikaanse verzamelaars liet hij het werk van Verkade zien. In 1971 werd Kees Verkade voor het eerst uitgenodigd om zijn werk te exposeren in Galerie Andre Weil in Parijs. Beeldhouwer maar ook verantwoordelijk voor het gezin, vader van zoons, zou daardoor financieel comfortabeler zijn dankzij de verkoop en de rechten op zijn werken.
Een van Verkades thema’s was Moeder en Kind. Later kwam daar de dans bij, geïnspireerd door de hobby van zijn tweede vrouw. In 1979 trouwde Verkade met Ludmilla von Falz-Fein, dochter van een Russische baron en de Engelse Lady Virginia, die ooit hofdame van prinses Gracia van Monaco was. Ludmilla werd de muze van Verkade. Sindsdien woonde en werkte hij veel in Monaco en werd door zijn band met de prinselijke familie Grimaldi ook wel de hofkunstenaar van Monaco genoemd.
Eigen stijl
Zijn eigen stijl kenmerkte zich door dikke plaquettes en soms grote hoeveelheden was die hij snel afvlakte, waardoor elk beeld zijn eigen signatuur kreeg. De snelheid van de uitvoering was zichtbaar en dit is wat het werk de indruk gaf van onvolledigheid. Daarmee lijkt het werk op de impressionistische beweging van de negentiende eeuw of de draadvormige vormen van Giacometti.
In deze regio zijn meerdere beelden van Verkade te vinden: de Bloemenmeisjes aan het Verwulft, de Holle Boom bij Kraantje Lek en Anton Pieck in Overveen en Haasje Over in Heemstede.