Irene van der Schaaff-Boon uit Haarlem heeft de eervolle taak om donderdag drie struikelstenen in de Pijntorenstraat te onthullen voor de omgekomen ouders en broertje van Victor Jacobs. Zelf woont hij in Israël en gezien zijn hoge leeftijd van 91 jaar kan hij er niet bij zijn. Maar hij waardeert het enorm dat Irene, de kleindochter van de vrouw bij wie hij ondergedoken zat tijdens de oorlog, zoveel moeite heeft gedaan om de struikelstenen te realiseren.
In Haarlem liggen al twee struikelstenen, maar daar komen de komende jaren nog honderden bij. Stichting Struikelstenen Haarlem is al jaren bezig om te achterhalen welke Haarlemse Joden er tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn vermoord en waar ze precies woonden. Om ze niet te vergeten, komen er struikelstenen te liggen voor de huizen van deze mensen, met daarop hun naam, geboortedatum en sterfdatum.
Zo komen er dus ook drie stenen voor de familie van Victor Jacobs die in 1943 werd vermoord in Sobibor. Irene van der Schaaff-Boon heeft nog altijd contact met Victor, die als 12-jarige jongen onderdook bij haar oma en ouders in huis. “Mijn ouders praatten er niet echt over. Ik kende Victor als de onderduiker bij mijn oma thuis.”
Victor Jacobs hoorde na de oorlog dat alleen zijn zusje het had overleefd en dat zijn ouders en broertje waren vermoord. Hij wil liever niet meer veel over de oorlog praten, maar wat hij zich nog goed kan herinneren is dat hij bij de bevrijding eigenlijk niet naar buiten durfde. “Ik was al heel erg verlegen maar toen was ik eigenlijk bang voor mensen. Ze hebben moeite moeten doen om me naar buiten te krijgen.”
Onthulling
Irene van der Schaaff-Boon kwam door haar overbuurvrouw Reini Elkerbout erachter dat er in Haarlem struikelstenen bij zouden komen. En toen heeft ze gelijk verteld over de familie Jacobs en dat hun zoon Victor nog in leven is. “Ik wilde graag dat de struikelstenen voor zijn familie snel gelegd zouden worden, zodat hij het nog kan meemaken. Hij is één van de weinigen die nog leeft.”
Donderdag zal Irene de drie stenen onthullen voor het ouderlijk huis van Victor, tegenover het ouderlijk huis van haar ouders en oma. “Het wordt nu heel tastbaar. Het is voor Victor heel emotioneel en ik vind het zelf ook heel emotioneel.”
